Beste parochianen en vrienden van de parochie,
Zoals gewoonlijk ontvangt U het nieuwe rondschrijven voor het vierde kwartaal al begin september, voor de aanvang van de diensten in het nieuwe seizoen.
Bijgesloten vindt U de kalender van oktober t/m december 2008, met daarin nog opgenomen de diensten in september. Deze beknopte Kerkelijke Kalender kunt U de komende drie maanden op een zichtbare plaats bewaren of ophangen, zodat U altijd op de hoogte bent van de belangrijke feesten en vastendagen en -tijden. Wij leven tenslotte niet bij brood alleen en daarom is het leven volgens de kerkelijke kalender minstens zo belangrijk als het leven volgens de wereldlijke kalender.
Zoals reeds in het vorige Rondschrijven is vermeld, vieren wij onze eerste dienst van het nieuwe seizoen precies op 14 september, het begin van het Kerkelijk Jaar, dat wij op deze wijze gezamenlijk in gebed kunnen aanvangen. Na de dienst houden wij tevens een speciaal Moleben voor het begin van het nieuwe schooljaar. Ik nodig alle gezinnen met schoolgaande kinderen van harte uit hierbij aanwezig te zijn om de genade van God af te smeken over de geestelijke ontwikkeling van onze kinderen in het nieuwe jaar. Zoals in de teksten van het Moleben al tot uitdrukking komt gaat het natuurlijk niet alleen om goede leerprestaties op zich, maar om een evenwichtige geestelijke groei, waarin de verstandelijke kennis altijd ook ten dienste staat van een spirituele en religieuze verdieping, zonder welke de menselijke kennis snel kan verworden tot een verleiding, die leidt tot trots en zelfingenomenheid of zelfs tot een gebruik ten kwade. Bij deze geestelijke ontwikkeling spelen de ouders een belangrijke rol en ook daarvoor vragen wij Gods hulp, temeer daar wij weten hoe moeilijk het is kinderen in deze maatschappij en in het huidige onderwijssysteem tot evenwichtige en spiritueel volwaardige mensen op te voeden.
Ook houden wij aansluitend op de Liturgie een korte Litia voor de omgekomen soldaten en burgers in Zuid-Ossetie en Georgie en voor de pas overleden Russische schrijver Alexander Solzjenitsyn, het ‘geweten’ van de voormalige Sovjetunie.
Een week later, op 21 september, vieren wij het feest van de ‘Geboorte van de Moeder Gods’ en daarna gaat uw priester twee weken op pelgrimage in de diverse kloosters van Roemenie. Daarom is er de vierde zondag van september geen dienst.
Op zondag 12 oktober vieren wij in onze kerk de ‘herfstfeesten’ van de Heilige Sergi en de Heilige Tichon, wier feesten eigenlijk vallen op 8 en 9 oktober. Deze zondag vieren wij dus een klein parochiefeest en de naamdag van vader Sergi. Daarom vragen wij u iets extra’s mee te nemen voor de tafel.
Zondag 28 december houden wij na de Liturgie een Nieuwjaarsmoleben om Gods genade af te smeken voor het nieuwe kalenderjaar en bidden wij om gezondheid, heil en voorspoed, voor onszelf, onze wereldlijke en kerkelijke leiders en onze naasten.
Houdt u er alvast rekening mee dat wij op zondag 11 januari het nafeest van Kerstmis vieren, gevolgd door onze Jolka, die wij dit jaar wat professioneler willen organiseren.
De laatste maand zijn wij opgeschrikt door het gewapend conflict tussen Rusland en Georgie. Dit was extra triest omdat het hier gaat om twee orthodoxe volkeren met een lange gezamenlijke geschiedenis, die altijd in vrede met elkaar hebben geleefd. Ook bij ons is dit conflict voelbaar omdat over het algemeen Russen en Georgiers in de diaspora naar dezelfde Russische kerk gaan. Het probleem schuilt dan ook niet in de twee volkeren, die verenigd zijn in hun gezamenlijk orthodox geloof en hun diepgaande wederzijdse culturele beinvloeding, maar in de grote politieke belangen van de beide staten in de regio. Om te voorkomen dat dit conflict uitmondt in haat tussen de twee volkeren hebben zowel Patriarch Alexis van Rusland als Patriarch-Katholikos Ilya van Georgie alles in het werk gesteld om op kerkelijk vlak de eenheid te bewaren. Beiden hebben meerdere malen opgeroepen tot een onmiddellijk staakt het vuren en tussen de twee Kerken en Patriarchen was er voortdurend contact. Ook was er telefonisch contact tussen Patriarch-Katholikos Ilya en Metropoliet Kyrill van Smolensk, hoofd van de afdeling ‘Buitenlandse Betrekkingen’ van de Russische Kerk. Dit resulteerde onder andere in een bezoek van de Patriarch-Katholikos aan de stad Gori, waar hij onder speciale bescherming stond van het Russische leger.
Als orthodoxen zijn wij ons er sterk van bewust dat er op deze wereld altijd oorlog zal zijn en dat hij overal en altijd kan losbarsten. Oorlog is een van de kwaden die kleven aan de zondige staat van de gevallen mens die zich van God heeft afgekeerd en wordt veroorzaakt door het zondige misbruik van de door God gegeven vrijheid. Streven naar een wereldse vrede zonder zondebesef en een radicale innerlijke bekering is een zinloze bezigheid, want zolang er nog een zondaar op deze wereld rondloopt zal de oorlog blijven bestaan. En dit zijn geen mooie verheven theologische frasen, maar het is een welhaast verifieerbare realiteit.
In al onze litanieen bidden wij om ‘vrede voor de gehele wereld’. Maar wij bidden hier niet om een wereldse vrede, maar om een hemelse vrede. Een wereldse vrede, tot stand gebracht door de gevallen mens kan nooit meer zijn dan een ‘Pax Romana’, een ‘Pax Sovjetica’ of een ‘Pax Americana’. Dat wil zeggen een van buitenaf opgelegde vrede (vaak met geweld) door de machtigste politieke krachten van het moment. Bij het wisselen van deze politieke krachtenvelden, om welke reden dan ook, zal de oorlog altijd weer oplaaien. Wanneer wij bidden om de hemelse vrede voor de gehele wereld, dan bidden wij om vrede in ons eigen hart en in de harten van alle mensen, in de wetenschap dat de ware vrede een gave Gods is die de menselijke vrede verre overstijgt. Zo vormt de vrede van de mens met God, met zichzelf en met de medemens een onlosmakelijke eenheid en is zij terug te voeren op de oorspronkelijke staat van de mens als evenbeeld van God en levend in het Paradijs.
Daarnaast moet het gebed altijd gepaard gaan met een actief streven van de mens naar het beoogde doel. In deze synergie, de samenwerking met God, kunnen wij onze zondige staat overwinnen, onszelf en elkaar zien in onze oorspronkelijke goddelijke en paradijselijke oorsprong, die ons tot een mystieke eenheid smeedt, en aldus de oorlog en de haat overstijgen. Het is in dit geval de Orthodoxe Kerk, ons gezamenlijk geloof in de goddelijke oorsprong van alle mensen, die het Russische en het Georgische volk tot een mystieke eenheid maakt en het is daarom ook alleen de Kerk die de twee volkeren van de wederzijdse haat kan redden. Bidden wij daarom voor de hemelse vrede in aller harten en wijsheid voor de beide Patriarchen. Drijven de wereldlijke leiders van Rusland, Georgie en het Westen een wig tussen de twee volkeren op sociaal en politiek gebied, de kerkelijke leiders en het gezamenlijk geloof brengen hen op een dieper niveau weer tezamen en zo kunnen wij als broeders en zusters, staand voor het ene Altaar van Christus, gezamenlijk de Goddelijke Liturgie vieren en de Heilige Gaven ontvangen.
Zo hoop ik dat wij allen op 14 september weer gezamenlijk voor het Altaar van Christus staan om de Goddelijke Liturgie te vieren.
Met Gods zegen,...
|